کد مطلب:140308 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:155

شب عاشوراء و وقایع در آن
در شب تار و ظلمانی عاشوراء وقایع و حوادثی در سرزمین پر بلاء كربلاء به وقوع پیوسته كه ذیلا مهم ترین آنها را می نگاریم:

1- خطبه خواندن حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و برداشتن بیعت را از اصحاب و یاران

مرحوم مجلسی در كتاب بحارالانوار از مسعودی در مروج الذهب نقل می كند كه وقتی امام علیه السلام به سرزمین كربلاء وارد شدند عدد مجموع اردو هزار و صد نفر سواره و پیاده بود.

مرحوم مفید در ارشاد فرموده عصر روز تاسوعا قریب غروب آفتاب امام امر فرمودند كرسی از ساج در میان صحراء گذاردند سپس اصحاب و اهل بیت را جمع نموده و در میان آن جمع قرار گرفته و فرمود:

اثنی علی الله احسن الثناء و احمده علی السراء و الضراء، اللهم انی احمدك علی ان كرمتنا بالنبوة و علمتنا القرآن و فقهتنا فی الدین و جعلت لنا اسماعا و ابصارا و افئدة فاجعلنا من الشاكرین

سپاس و ستایش می كنم ایزد پاك را به بهترین سپاس و او را در آشكار و نهان حمد می نمایم، بار خدایا تو را شكر می كنم كه از روز نخست ما را عزیز آفریده و به پیغمبرت ما را گرامی داشته و قرآن را به ما آموختی و در دین فقیهان نموده و گوش شنوا و چشم بینا و قلبی واسع به ما عطاء كردی پس ما را از كسانی قرار بده كه شاكر این نعمت هایت باشیم.

اما بعد فانی لا اعلم اصحابا اوفی و لا خیرا من اصحابی و لا اهل بیت ابر و لا اوصل من اهل بیتی فجزاكم الله عنی خیرا لا و انی لا اظن یوما لنا من هؤلاء، الا و


انی قد اذنت لكم فانطلقوا جمیعا فی حل لیس علیكم منی ذمام.

پس از حمد و ستایش یزدان پاك، من اصحابی را باوفاتر و بهتر از اصحاب خود و اهل بیتی را نیكوتر و اصیل تر از اهل بیت خود سراغ ندارم پس خدا از طرف من به شما پاداش و اجر نیكو عطاء فرماید، ای یاران گمان نمی كنم از دست این قوم غیر از فردا روز دیگری را داشته باشیم، بدانید من به شما اذن دادم و بیعت خویش را از عهده شما برداشتم، پس راه خود را پیش گیرید و به هر كجا كه می خواهید بروید.

هذا اللیل قد غشیكم فاتخذوه جملا ثم لیأخذ كل رجل منكم بید رجل من اهل بیتی ثم تفرقوا فی سوادكم و مداینكم حتی یفرج الله.

الآن شب است و تاریكی آن شما را پنهان داشته لذا تاریكی را برای خود شتر و مركب قرار داده و هر یك از شما دست یكی از اهل بیت مرا بگیرید و متفرق شده و به شهرها و دیار خود روید تا خدا در كار شما فرج عطا فرماید مرا با این لشگر واگذارید.

فان القوم انما یطلبونی و لو قد اصابونی فی الهواء عن طلب غیری.

ای یاران این گروه غیر از من طالب دیگری نیستند و من از دست ایشان جان بدر نخواهم برد و اگر در هوا هم بروم مرا خواهند گرفت و خونم را خواهند ریخت.